Από τα βάθη της αρχαιότητας μέχρι και σήμερα το θέατρο κατέχει καίρια θέση στις ζωές μας και πυλώνα του πολιτισμού.
Αν θα ήθελε κανείς να εξετάσει πότε και πώς ξεκίνησε το θέατρο θα έφτανε πολύ πίσω στο παρελθόν, στις πρώτες κοινότητες που τελούσαν θρησκευτικές τελετές. Όσο η ανθρωπότητα έκανε τα πρώτα βήματα εξέλιξης, αναπτύχθηκε ο χορός, ο οποίος θεωρείται και η πρώτη θεατρική πράξη. Βέβαια, θα μπορούσε να ειπωθεί με σιγουριά ότι ο σημαντικότερος αιώνας για το αρχαίο θέατρο και την συμβολή του στον Πολιτισμό δεν είναι άλλος από τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Ελλάδα. Τότε παρατηρείται ότι οι τραγωδίες και οι κωμωδίες πλέον δεν εκτελούνται από ιερείς αλλά από ηθοποιούς. Ο χώρος μετατοπίζεται από χώρους λατρείας σε χώρους μεν ιερούς αλλά όχι ναούς. Όλα αυτά τα έργα και τα ντοκουμέντα που διασώθηκαν από εκείνη την εποχή είχαν σαφώς σημαντική επίδραση όχι μόνο στο Ευρωπαϊκό αλλά και στο Αμερικανικό Θέατρο.
Για να φτάσουμε σιγά σιγά στο σήμερα αξίζει να επισημανθεί ότι το Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο εμφανίζεται το 1821, οπότε και καθιερώνεται ο όρος « Σύγχρονο ελληνικό θέατρο». Το γεγονός ότι η Ελλάδα βρισκόταν σε κατάσταση πολέμου δυσχέρανε σημαντικά την εξέλιξη του θεάτρου και έτσι οι μόνες θεατρικές κινήσεις που υπήρξαν ήταν οι σατυρικές και κωμικές παραστάσεις, που έλαβαν χώρα στα Επτάνησα και στην Κρήτη. Τομή πάντως για το ελληνικό θέατρο αποτελεί ο 20ος αιώνας , όταν με την καθιέρωση της Αθήνας ως πρωτεύουσας, ιδρύονται τα πρώτα θέατρα και αρχίζουν να πραγματοποιούνται οι πρώτες παραστάσεις επηρεασμένες από το ρεπερτόριο που παιζόταν εδώ και χρόνια στο Ευρωπαϊκό Θέατρο.
Μετά την σύντομη αυτή αναδρομή στην ιστορία του Θεάτρου, φτάνουμε στο σήμερα. Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχει καθοριστεί από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου –για πρώτη φορά το 1962- η 27η Μαρτίου, μια μέρα εορτασμού του Πολιτισμού στην διεθνή θεατρική κοινότητα και μία μέρα κατά την οποία ένας ταπεινός και στα πρώτα του βήματα υπηρέτης του θεάτρου στην κοινότητα αυτή, αναλαμβάνει να γράψει ένα μικρό μήνυμα εορτασμού και τιμής αυτής της επετείου.
Και επειδή φυσικά όπως προανέφερα το θέατρο αποτελεί πολιτισμό ,καθώς μορφώνει και εξευγενίζει τον άνθρωπο, είναι σημαντικό να δίνεται η ευκαιρία ενασχόλησης με αυτό. Έτσι ακόμη και στην πόλη μας, τα Γιαννιτσά, είναι αξιοσημείωτη η δραστηριοποίηση ερασιτεχνικών -και όχι μόνο- θεατρικών ομάδων, οι οποίες δίνουν την ευκαιρία σε όποιον ενδιαφέρεται να γνωρίσει το θέατρο και να έρθει σε επαφή με αυτό. Σημαντική είναι η συμβολή στην θεατρική δραστηριοποίηση της πόλης μας τηςΘεατρικής Ομάδας Εφήβων & Νέων (Θ.Ο.Ε.Ν.) «ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ» η οποία μέσα από τις παραστάσεις και το έργο της, όχι μόνο προσπαθεί να υπηρετήσει και να προάγει τον πολιτισμό στην πόλη των Γιαννιτσών, αλλά συνάμα φροντίζει να παρέχει μέσα από αυτές τα κατάλληλα κοινωνικά μηνύματα και ερεθίσματα. Η Θ.Ο.Ε.Ν. «ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ» λοιπόν εύχεται Χρόνια Πολλά για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου σε όλη την κοινότητα της πόλης μας και όχι μόνο, θυμίζοντας ότι το θέατρο είναι η τέχνη που θα ενώνει τους ανθρώπους μεταξύ τους και θα πρέπει να διέπετέ από ήθος, αλληλεγγύη, υψηλές αρχές και αξίες ακριβώς όπως την εποχή που γεννήθηκε στη χώρα μας.
Αρθρογράφος, Έλενα Ζημπίδου
Αν θα ήθελε κανείς να εξετάσει πότε και πώς ξεκίνησε το θέατρο θα έφτανε πολύ πίσω στο παρελθόν, στις πρώτες κοινότητες που τελούσαν θρησκευτικές τελετές. Όσο η ανθρωπότητα έκανε τα πρώτα βήματα εξέλιξης, αναπτύχθηκε ο χορός, ο οποίος θεωρείται και η πρώτη θεατρική πράξη. Βέβαια, θα μπορούσε να ειπωθεί με σιγουριά ότι ο σημαντικότερος αιώνας για το αρχαίο θέατρο και την συμβολή του στον Πολιτισμό δεν είναι άλλος από τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Ελλάδα. Τότε παρατηρείται ότι οι τραγωδίες και οι κωμωδίες πλέον δεν εκτελούνται από ιερείς αλλά από ηθοποιούς. Ο χώρος μετατοπίζεται από χώρους λατρείας σε χώρους μεν ιερούς αλλά όχι ναούς. Όλα αυτά τα έργα και τα ντοκουμέντα που διασώθηκαν από εκείνη την εποχή είχαν σαφώς σημαντική επίδραση όχι μόνο στο Ευρωπαϊκό αλλά και στο Αμερικανικό Θέατρο.
Για να φτάσουμε σιγά σιγά στο σήμερα αξίζει να επισημανθεί ότι το Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο εμφανίζεται το 1821, οπότε και καθιερώνεται ο όρος « Σύγχρονο ελληνικό θέατρο». Το γεγονός ότι η Ελλάδα βρισκόταν σε κατάσταση πολέμου δυσχέρανε σημαντικά την εξέλιξη του θεάτρου και έτσι οι μόνες θεατρικές κινήσεις που υπήρξαν ήταν οι σατυρικές και κωμικές παραστάσεις, που έλαβαν χώρα στα Επτάνησα και στην Κρήτη. Τομή πάντως για το ελληνικό θέατρο αποτελεί ο 20ος αιώνας , όταν με την καθιέρωση της Αθήνας ως πρωτεύουσας, ιδρύονται τα πρώτα θέατρα και αρχίζουν να πραγματοποιούνται οι πρώτες παραστάσεις επηρεασμένες από το ρεπερτόριο που παιζόταν εδώ και χρόνια στο Ευρωπαϊκό Θέατρο.
Μετά την σύντομη αυτή αναδρομή στην ιστορία του Θεάτρου, φτάνουμε στο σήμερα. Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχει καθοριστεί από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου –για πρώτη φορά το 1962- η 27η Μαρτίου, μια μέρα εορτασμού του Πολιτισμού στην διεθνή θεατρική κοινότητα και μία μέρα κατά την οποία ένας ταπεινός και στα πρώτα του βήματα υπηρέτης του θεάτρου στην κοινότητα αυτή, αναλαμβάνει να γράψει ένα μικρό μήνυμα εορτασμού και τιμής αυτής της επετείου.
Και επειδή φυσικά όπως προανέφερα το θέατρο αποτελεί πολιτισμό ,καθώς μορφώνει και εξευγενίζει τον άνθρωπο, είναι σημαντικό να δίνεται η ευκαιρία ενασχόλησης με αυτό. Έτσι ακόμη και στην πόλη μας, τα Γιαννιτσά, είναι αξιοσημείωτη η δραστηριοποίηση ερασιτεχνικών -και όχι μόνο- θεατρικών ομάδων, οι οποίες δίνουν την ευκαιρία σε όποιον ενδιαφέρεται να γνωρίσει το θέατρο και να έρθει σε επαφή με αυτό. Σημαντική είναι η συμβολή στην θεατρική δραστηριοποίηση της πόλης μας τηςΘεατρικής Ομάδας Εφήβων & Νέων (Θ.Ο.Ε.Ν.) «ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ» η οποία μέσα από τις παραστάσεις και το έργο της, όχι μόνο προσπαθεί να υπηρετήσει και να προάγει τον πολιτισμό στην πόλη των Γιαννιτσών, αλλά συνάμα φροντίζει να παρέχει μέσα από αυτές τα κατάλληλα κοινωνικά μηνύματα και ερεθίσματα. Η Θ.Ο.Ε.Ν. «ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ» λοιπόν εύχεται Χρόνια Πολλά για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου σε όλη την κοινότητα της πόλης μας και όχι μόνο, θυμίζοντας ότι το θέατρο είναι η τέχνη που θα ενώνει τους ανθρώπους μεταξύ τους και θα πρέπει να διέπετέ από ήθος, αλληλεγγύη, υψηλές αρχές και αξίες ακριβώς όπως την εποχή που γεννήθηκε στη χώρα μας.
Αρθρογράφος, Έλενα Ζημπίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας