Σχέσεις εφήβων και γονέων

Η εφηβεία είναι το τελευταίο στάδιο της ανάπτυξης του ατόμου και το πέρασμα προς την ωριμότητά του. Ο έφηβος ετοιμάζεται να ενταχθεί στον κόσμο της υπευθυνότητας που προστάζει η ενηλικίωση. Επίσης σημαντικό είναι ότι η κρίση ταυτότητας του εφήβου συμπίπτει συχνά με την κρίση προσωπικότητας των γονέων. Οι τελευταίοι πιθανόν να έχουν στη ζωή τους συσσωρευμένες αποτυχίες και απογοητεύσεις στην ιδιωτική και επαγγελματική τους ζωή, που τους γεμίζει με ερωτήματα. Αυτή η κρίση δημιουργεί μεγαλύτερες συγκρούσεις μεταξύ τους.

Οι έφηβοι είναι αρνητικοί σε όλα, επιζητούν την αυτονομία τους και έχουν μία τάση για απομόνωση. Είναι ευαίσθητοι, θίγονται εύκολα, ενώ δίνουν σημασία σε λεπτομέρειες. Είναι ισχυρογνώμονες και πεισμώνουν. Ακόμα, οι νέοι αυτής της ηλικίας έχουν οράματα για ένα κόσμο πιο δίκαιο και καλό. Για αυτό και συχνά ασχολούνται με το γράψιμο και τη μουσική ως τρόπους έκφρασης των σκέψεων και συναισθημάτων τους.

Οι γονείς δε θα πρέπει να πανικοβάλλονται. Πρώτα απ' όλα, θα πρέπει να ξέρουν ότι μπορεί να μην έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή του εφήβου, καθώς αυτός εστιάζει στον εσωτερικό του κόσμο και στους φίλους του. Όμως, οι γονείς συνδράμουν αποφασιστικά στη ψυχοσυναισθηματική ολοκλήρωση και στη διαμόρφωση της ταυτότητάς του. Αρχικά, οι γονείς Θα πρέπει να ακούσουν τον έφηβο με υπομονή και κατανόηση όλης της κατάστασης που βιώνει, εξετάζοντας την ουσία του θέματος. Οι ίδιοι, λανθασμένα από τη μία φέρονται στον νέο σαν να είναι παιδί και από την άλλη σαν ενήλικα. Επίσης θέλουν να αποκτήσουν τον έλεγχο με αποτέλεσμα να αυξηθεί οι εντάσεις μεταξύ εφήβων και γονέων. Ακόμα, προσπαθώντας να γίνουν οι τέλειοι γονείς καταλήγουν να υιοθετούν ακραίες στάσεις. Οι γονείς που δεν έχουν εκπληρώσει τις δικές τους προσδοκίες, απαιτούν από τον έφηβο την επίτευξή των στόχων τους και το φορτώνουν με ευθύνες που στην ουσία είναι δικές τους. Επίσης, λανθασμένα οι γονείς προσπαθούν να γίνουν φίλοι με το παιδί τους, αφού οι παρέες του εφήβου είναι μικρές κοινωνίες που έχουν τους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας. Οι γονείς που φοβούνται ότι το παιδί τους δεν θα μπορέσει να τα καταφέρει στον κόσμο των ενηλίκων, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι του μειώνουν την αυτοπεποίθηση και τον καθιστούν εξαρτημένο από τους ίδιους. Οι γονείς καλούνται να διαχειριστούν προσωπικές και κοινωνικές αλλαγές μαζί με την εφηβεία των παιδιών τους και ζορίζονται περισσότερο απ' όσο περίμεναν. Απαιτούν από τον έφηβο τη συνεργασία του σε πολλά θέματα και όταν αυτό δεν επιτυγχάνεται, δημιουργούνται προστριβές.

Κυριάκος Θεοδοσίου

Μαθητής Γυμνασίου