Το υπό κατάρρευση «σπίτι» του Λουντέμη – Τι θα κερδίσουμε από την αναπαλαίωσή του;

Πολιτισμός είναι ό,τι μας εκφράζει και μας χαρακτηρίζει και απ’ ότι φαίνεται δε μας χαρακτηρίζει η ύπαρξη πολιτισμού, αλλά η έλλειψή του. Στο εύλογο αυτό συμπέρασμα δεν είναι δύσκολο να οδηγηθεί κάποιος αν προσέξει το θέμα με το «σπίτι» του Μενέλαου Λουντέμη στον Εξαπλάτανο Αριδαίας.

Ο Δημήτρης Βαλασιάδης, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, και μετέπειτα πολυδιαβασμένος συγγραφέας κατά τα εφηβικά του χρόνια μετακόμισε με την οικογένειά του στην Έδεσσα όπου και εργαζόταν για να βοηθήσει την οικογένειά του στα οικονομικά. Λίγο μετά πήγε στον Εξαπλάτανο για μακροχρόνια εγκατάσταση και μάλιστα το ψευδώνυμό του το εμπνεύστηκε από τον ποταμό Λουδία. Εγκαταστάθηκε, λοιπόν, σ’ ένα σπίτι που χρόνια μετά θα καταφέρει να γίνει σημείο αναφοράς σε πολλές συζητήσεις που έχουν αρνητική και όχι θετική χροιά.

Το αστείο, όμως είναι ότι αντί η οικεία του συγγραφέα που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο του χωριού να αναπαλαιωθεί και να αναδειχθεί ορόσημο για την περιοχή μας βλέπουμε πως είναι έτοιμη να καταρρεύσει, σωστό ερείπιο! Παρ’ όλο που έχει κριθεί διατηρητέο από το Υπουργείο Πολιτισμού από την δεκαετία του ’80, μένει στην ίδια τραγική και απελπιστική κατάσταση και μάλλον θα περάσουν πολλές ακόμα δεκαετίες αν αντέξει. Και διερωτώμαι, τουλάχιστον η δημοτική αρχή δεν θα έπρεπε να κάνει κάτι, να κινητοποιηθεί; Είναι δυνατόν να μην αξιοποιηθεί το «σπίτι» τη στιγμή που θα μπορούσε να είναι στα συν της περιοχής μας; Μάλιστα, δεν είναι απλά μη αξιοποιημένο αλλά αποτελεί και δημόσιο κίνδυνο, αφού είναι έτοιμο να καταρρεύσει.

Πολλοί προτείνουν να κατεδαφιστεί, αφού δεν υπάρχουν χρήματα για τη συντήρησή του και δεδομένου ότι  αποτελεί δημόσιο κίνδυνο. Προσωπικά και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί το σπίτι του Μενέλαου Λουντέμη να κατεδαφιστεί χωρίς να γίνει η παραμικρή προσπάθεια συντήρησής του, ταράζομαι.

Πραγματικά, έχουν αναρωτηθεί τι θα κερδίσουμε από την αναπαλαίωσή του οι πολίτες και δη οι νέοι; Οι τελευταίοι θα έρθουμε πιο κοντά στη λογοτεχνία και σ’ έναν πασίγνωστο και άξιο συγγραφέα που έχει γράψει το όνομά του στην ιστορία με χρυσά γράμματα ξεκινώντας από την τρυφερή ηλικία των 15(!) ετών! Επίσης, θα πάρουμε γνώσεις που ποικίλλουν και αφορούν όχι μόνο τη ζωή του συγγραφέα, αλλά και τη ζωή της χώρας μας. Αναμφίβολα, θα κερδίσουμε πολλά από την αξιοποίηση της υπό κατάρρευση οικείας του Μενέλαου Λουντέμη.

Μήπως, λέω μήπως ήρθε ο καιρός να γίνει κάτι με το θέμα αυτό; Δεν είναι ντροπή; Αν η λέξη πολιτισμός μας λέει κάτι ας λυθεί το θέμα αυτό, ας λυθεί. Μακάρι να υπάρξουν εξελίξεις σε σύντομο χρονικό διάστημα αν θέλουμε η περιοχή μας να προοδεύσει, όπως και εμείς οι ίδιοι. Φυσικά, τραγική ειρωνεία είναι ότι ο μεγάλος συγγραφέας πίστευε στον εκπολιτισμό του ανθρώπου.

Κυριάκος Θεοδοσίου,

Μαθητής ΓΕΛ Σκύδρας